W niedzielę 24 września, na cmentarzu parafialnym w Wierzbnej, odbyło się odsłonięcie pamiątkowej tablicy na grobie generała brygady Wiktora Jarosz – Kamionka. Uroczystość ta upamiętnia 65 rocznicę jego śmierci oraz przypomniała postać i zasługi generała w walkach o wyzwolenie ojczyzny w latach 1918 – 1922.
Mszę św. w intencji generała oraz ojczyzny odprawił ks. Wiesław Dziwik – proboszcz parafii pw. Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Wierzbnej, który również wygłosił patriotyczną homilię. Uroczysty charakter nabożeństwa podkreśliła obecność sztandaru wojskowego oraz orkiestry dętej LAUDATE DOMINUM.
Po mszy św. uczestnicy na czele z orkiestrą dętą, wojskowym sztandarem i kompanią honorową Wojska Polskiego, przemaszerowali na pobliski cmentarz parafialny, gdzie miała miejsce dalsza cześć wydarzenia. Gospodarzem uroczystości był Wójt Mariusz Reń. Na to patriotyczne święto przybyło wielu zaproszonych gości oraz lokalna społeczność. Uroczystość odsłonięcia tablicy odbyła się zgodnie z ceremoniałem wojskowym.
Aktu odsłonięcia dokonał Wójt Mariusz Reń wraz z Przewodniczącą Rady Gminy Pawłosiów Martą Szumińską. Tablicę poświęcił proboszcz parafii ks. Wiesław Dziwik. Młodzież ze Szkoły Podstawowej w Wierzbnej w swoim referacie przybliżyła postać generała Wiktora Jarosz-Kamionki, a wójt Mariusz Reń w przemówieniu podkreślił zasługi generała dla ziemi jarosławskiej i terenów dawnej Polski Wschodniej.
Podczas uroczystości został odczytany Apel Pamięci, po którym żołnierze 14 Dywizjonu Artylerii Samobieżnej w Jarosławiu oddali salwę honorową. W hołdzie generałowi delegacje złożyły kwiaty na jego mogile, a orkiestra odegrała Pieśń Reprezentacyjną Wojska Polskiego „My 1 brygada”.
Generał Wiktor Jarosz-Kamionka urodził się 21 października 1869 w Fałkowicach, woj. krakowskie. Edukację szkolną rozpoczął w roku 1876 w publicznej 6 klasowej szkole w Wieliczce, następnie kontynuował naukę w Gimnazjum Niższym w Krakowie, oraz w austriackiej Szkole Kadetów Piechoty w Łobzowie. Służył w 10 Pułku Piechoty, gdzie w 1890 awansował na podporucznika i objął stanowisko dowódcy plutonu, później kompanii. Razem z pułkiem stacjonował w Wiedniu, Radymnie i Przemyślu, gdzie zaliczył 6 miesięczne szkolenie na kapitanów. Służbę w jednostce zakończył w październiku 1896 r. W maju 1914 r. awansował na majora i otrzymał dowództwo batalionu. W trakcie I wojny światowej objął dowodzenie 18 Pułkiem Piechoty. W tym czasie został również odznaczony m.in. herbem szlacheckim z przydomkiem Kamionka Mała. Jako dowódca formacji marszowych 4 Armii austriackiej brał również udział w walkach na froncie wschodnim. 1 listopada 1918 r. z ramienia jarosławskich delegatów Polskiej Komisji Likwidacyjnej w Krakowie został upoważniony do objęcia Komendy wojskowej nad powiatem jarosławskim i powiatami ościennymi. Następnie został powołany w skład Prezydium Wydziału Ścisłego w Polskiej Organizacji Narodowej, która przyjęła nazwę „Reprezentacji Rządu Polskiego w Jarosławiu”. W grudniu 1918 r. pułkownik Jarosz- Kamionka dowodził grupą operacyjną swego imienia i 14 pp. do dnia 7 lipca 1919 r., przejmując w Małopolsce Wschodniej z rąk ukraińskich m.in. Sambor, Drohobycz, Stryj, Stanisławów, Niżniów. Później objął stanowisko dowódcy VIII Brygady Piechoty. Od sierpnia 1920 r. do lipca 1921 sprawował obowiązki Komendanta Obozu Ćwiczeń i Centralnego Wyszkolenia 6 Armii. Awansowany do stopnia generała brygady w 1922 r. W stan spoczynku przechodzi 30 kwietnia 1927 r. Odznaczony Krzyżem Orderu Wojennego „Virtuti Militari”(1921), Krzyżem Walecznych (4 krotnie 1918-21).
Po zakończeniu działań wojennych osiada na stałe w gospodarstwie we wsi Wierzbna, gdzie umiera w wieku 83 lat, 23 września 1952 r. Był żonaty, miał 2 synów których wychował na dobrych patriotów; niestety obydwaj zginęli w czasie drugiej wojny światowej: jeden w obozie koncentracyjnym w Oświęcimiu, a drugi jako pilot w Anglii. Pochowany został na cmentarzu przy parafii Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Wierzbnej i tam spoczywa wraz ze swoją żoną Julią Jarosz – Kamionka z d. Salwer.
